Zondag 17 december 2000.
Ongeveer duizend linksgeoriënteerde Turken gingen in Rotterdam de straat op om te demonstreren tegen de situatie van politieke gevangenen in hun geboorteland. Een groep van naar schatting zeventig aanhangers van de extreemlinkse beweging DevSol riep luidkeels “Wraak, wraak”. Zij verwezen daarmee naar de dood van de twintigjarige Cafer Dereli, die een week eerder op het Schouwburgplein werd doodgestoken. Hij was een van de deelnemers aan een hongerstakingsactie om loyaliteit te betuigen aan politieke gevangenen in Turkije. Dereli zou het slachtoffer zijn geworden van extreemrechtse Grijze Wolven.
Premier Kok zag de PvdA-fractieleider in de Tweede Kamer, Melkert, als de beste kandidaat om hem op te volgen als partijleider. Kok overwoog overigens zichzelf beschikbaar te stellen voor een volgende termijn in de actieve politiek, maar hij liet nog in het midden welke functie hij zou ambiëren. Kok zei dit in het tv-programma Buitenhof. Niet eerder had Kok zich expliciet uitgelaten over zijn opvolging.
Paars vertoonde haarscheuren, zo leek het de afgelopen weken. Maar ze hadden inmiddels met elkaar gesproken, de kopstukken van de coalitie. Paars pacteerde, zo werd duidelijk bij Buitenhof. Voor geen van de drie coalitiepartijen was de tijd voor harde strijd aangebroken. De lieve vrede was onbedreigd, de vrede die een nieuw pact voor paars mocht heten. En dat was recent anders geweest. Toen kon worden vermoed dat Kok-II voortijdig aan zijn einde zou komen. Signalen waren er te over. PvdA’er Melkert heropende de aanval op de Zalmnorm, VVD’er Dijkstal zag een andere koers bij de PvdA opdoemen, kroonprins Cohen vertrok naar Amsterdam, PvdA-leider Kok begon blijk te geven van slijtage in zijn vruchteloze ruzie met minister Van Aartsen.
Het politiebureau in Lunteren werd bestookt met molotovcocktails door de Molukse actiegroep People Against Genocide. De actiegroep zei dat dit de laatste kleine actie was; het zou er vanaf nu harder aan toegaan.
De leraar Engels van de Kamerlingh Onnes-school in Groningen moest het de pas 16-jarige Arjen Robben maar niet kwalijk nemen dat hij de volgende dag in gedachten nog door de verdediging van Feyenoord zou soleren. Het talent uit Bedum kwam nog met de fiets naar de training bij FC Groningen, maar coach Jan van Dijk gunde Robben voor het eerst een basisplaats. Met een staande ovatie beloonden 13.000 toeschouwers in het Oosterpark-stadion de kleine spits voor zijn bijdrage aan de 1-0 zege op het gehandicapte Feyenoord. Verlegen glimlachend erkende Robben dat de Engelse les in de vijfde klas van het atheneum nooit zo spannend kon zijn als het jongensboek dat bij FC Groningen werd geschreven. Na zijn publiekswissel in de slotminuut wist Robben zeker dat hij nu de bekendste leerling van de school was. Alle Nederlandse topclubs wilden hem hebben.
In een grimmige ambiance in de Arena won Ajax het eerste deel van het seizoen met een royale 5-1 van FC Twente. Supporters op de F-Side richtten vernielingen aan in het stadion, terwijl Ajax-fans de spelers van FC Twente door het imiteren van afstekend vuurwerk herinnerden aan de ramp in Enschede. Nadat arbiter Wegereef al in de zesde minuut Twente-doelman Boschker een rode kaart toonde, was van een wedstrijd geen sprake meer. Vier dagen voor de topper tegen Feyenoord liet Vitesse in Breda tegen NAC twee punten liggen. De kleurloze wedstrijd eindigde in 1-1. PSV was ondertussen heer en meester in de Alkmaarder Hout en de afgetekende 5-0 overwinning op AZ had eigenlijk veel hoger moeten uitvallen. De spelers van AZ sjokten als versleten veteranen over het hobbelige veld.
Liverpool bezorgde Manchester United in de Engelse voetbalcompetitie de eerste nederlaag op Old Trafford in twee jaar bezorgd. Danny Murphy nam in de 43ste minuut met een rake vrije trap het enige doelpunt voor zijn rekening, 0-1. United was gigantisch groot in die tijd; het lijkt heel erg lang geleden. Ondertussen scoorde bij Barcelona verdediger Frank de Boer, die daarna ook een penalty veroorzaakte: 2-2 tegen Rayo Vallecano.
Na Nederland was ook België gevallen voor de charmes van het Friese popduo Twarres. De single Wêr Bisto was in België de best verkochte plaat van het moment en voerde de Ultra top 50 aan. In Nederland stond het liedje wekenlang op nummer 1. Het liedje ging over het gevoel dat je bij iemand wil zijn, maar weet dat het niet kan, zo legde het jonge duo hun hit uit. Inmiddels waren er in Nederland en België samen 115.000 exemplaren van de debuutsingle verkocht. Volgens het management van de groep bestond er ook in de rest van Europa interesse voor Twarres. De Britse omroep BBC had het liedje met bijbehorende clip al uitgezonden. Bijzonder.
Wêr Bisto, een grote hit. Maar niet meer de nummer 1 in de Nederlandse Top 40. De Friezen ging naar de vierde plek. Op 1 stond nu LeAnn Rimes met Can’t Fight The Moonlight, van de film Coyote Ugly. Daar hebben we het eerder over gehad. Op 2 kwam Destiny’s Child met Independent Women, op 3 Eminem met Stan. Geen hele spannende nieuwe binnenkomers deze week, al zullen heel veel mensen wel de nummer 40 kennen. Ik heb een hekel aan après ski-muziek, ten slotte. Vreselijk. Nieuw in de Top 40: Hey Baby (Uhh, Ahh) van Cooldown Café. Het was een remake van een Amerikaans nummer. Ik kan er niet naar luisteren.
