Zondag 1 oktober 2000. Het laatste kwartaal van dit bijzondere jaar.
Vandaag was de sluiting van de Olympische Spelen in Sydney. Het einde van een groot sportfeest; de beste Spelen ooit, zo zei IOC-voorzitter Juan Antonio Samaranch. De Millennium Games haalden niet alleen een vergeten continent uit zijn isolement, maar onderstreepten vooral dat het olympische gedachtengoed in de 21ste eeuw sterker is dan ooit. Hand in hand wandelden de vroegere aartsvijanden Zuid- en Noord Korea bij de openingsceremonie het Olympisch Stadion binnen. Dansend verlieten elfduizend atleten Sydney om de illusie te versterken dat sport verbroedert.
Het enige smetje: doping en topsport liepen in Sydney hand in hand. Zeven dopingzondaars tijdens de Spelen en tientallen positief bevonden atleten vóór het olympische toernooi onderstreepten dat doping en topsport onlosmakelijk met elkaar verbonden waren.
Er was ook nog succes op de slotdag. De springruiters Jeroen Dubbeldam en Albert Voorn gaven de Spelen vlak voor de sluitingsceremonie een onverwachte oranje apotheose. Het tweetal won goud en zilver in de individuele wedstrijd. Ze hielden het begrijpelijk niet droog. De Amerikaanse basketballers prolongeerden hun olympische titel. Frankrijk werd in de finale verslagen met 85-75 (46-32). Team USA was sinds het brons in Seoul 1988 ongeslagen bij de Olympische Spelen. Niet iedere ster was aanwezig. Zo hadden Shaquille O’Neal en Kobe Bryant geen trek in de trip naar Sydney.
Willem-Alexander toonde zich zeer verheugd over het grote aantal medailles dat de Nederlandse afvaardiging de afgelopen twee weken behaalde (twaalfmaal goud, negenmaal zilver en viermaal brons). We eindigden op de achtste plek op de medaillespiegel: een fantastisch resultaat. “Het zijn ongelooflijke Spelen geweest. Vooraf heb ik, om de lijn van NOC*NSF door te trekken, gezegd dat ik meer medailles verwachtte dan Atlanta. Maar wie me voor de Spelen met dit aantal zou hebben geconfronteerd, had ik voor gek verklaard. Niet alleen het aantal is prachtig, maar ook de verdeling tussen goud, zilver en brons.” Wat hij jammer vond? We wonnen niets bij atletiek. Tegenwoordig kunnen we dat bijna niet meer voorstellen.
In Nederland smaakte het succes naar meer. Na het goed verlopen Euro 2000 wilde men nu ook wel de Olympische Spelen hierheen halen. Er was een symposium met vertegenwoordigers uit de Nederlandse zakenwereld, politiek en sport. Men sprak er over de belangstelling en haalbaarheid van Olympische Spelen in Nederland; een zogenoemde visionaire verkenning. Terwijl NOC*NSF-voorzitter Blankert zijn scepsis uitsprak over de haalbaarheid beweerden minister Jorritsma en staatssecretaris Vliegenthart in hun roes dat ons land in 2016 een poging moest wagen. Daarbij debiteerden ze het cliché dat goudhaantjes als zwemster Inge de Bruijn en wielrenster Leontien van Moorsel in een rol van sportieve ambassadeur deuren zouden openen. Ook 2028 werd genoemd: exact honderd jaar na de spelen van Amsterdam in 1928.
Het waren voor Nederland de meest succesvolle Olympische Spelen aller tijden, maar na nieuwe miljoeneninjecties moest het nog beter kunnen. NOC*NSF liet weten van het nationaal sportcentrum een hoogwaardig olympisch trainingscentrum te willen maken. Een bewijs voor de opvallende prestatie van de Nederlandse ploeg was dat veel landen de afgelopen week interesse toonden voor het topsportbeleid van NOC*NSF. Onder de geïnteresseerden was België, dat slechts vijf medailles won.
De Nederlandse olympische ploeg zou een dag later op Schiphol aankomen. Op 4 oktober stond er voor de medaillewinnaars een bezoek aan koningin Beatrix op het programma, en een ontvangst door premier Kok en een rijtoer door Den Haag. De winnaars van de gouden medailles zouden koninklijk worden onderscheiden. Ook kregen verscheidene sporters een afzonderlijke huldiging in hun woonplaats.
Ander nieuws. Na jaren voorbereiding werd in Nederland het bijna honderd jaar oude bordeelverbod opgeheven. Met de wetswijziging wilde de overheid prostitutie uit de schaduw halen en de positie van sekswerkers versterken. Gemeenten kregen voortaan de taak om bordelen te reguleren en vergunningen te verstrekken, in de hoop betere arbeidsomstandigheden en meer controle te creëren. De omstandigheden voor prostituees zouden erdoor moeten verbeteren, maar veel vrouwen stapten uit het beroep. Zij waren bang dat ze niet langer anoniem konden werken.
De Zeus III, een cruiseschip met 31 merendeels bejaarde Amerikaanse passagiers, liep midden in de nacht van zaterdag op zondag bij Naxos op een klip. Het was het derde scheepsongeluk binnen een week, en wederom onder onbegrijpelijke omstandigheden en bovendien bij mooi weer. De meeste opvarenden moesten overboord springen omdat de sloepen niet werkten. Zij konden door vissers worden opgepikt. Een man van 82 jaar bezweek aan een hartaanval.
De eredivisie dan. Een inspiratieloos PSV kwam met moeite langs Groningen: 1-0, doelpunt Kezman. De Graafschap verloor thuis van Feyenoord, 2-3. Het stond in de eerste helft nog 2-0 voor de thuisploeg.
Een nieuwe nummer 1 in de Top 40. Could I Have This Kiss Forever ging nu aan kop, van Whitney Houston en Enrique Iglesias. Het stond vorige week nog op 3, de plek waar nu het nummer stond dat toen aan kop ging: I Turn To You, van Mel C. Daartussen stond op nummer 2 nog steeds Que Si, Que No – van Jody Bernal.
En dat nummer ging ten slotte de boeken in dit weekend. Jody Bernal (zie eerder) pakte een uniek record. Hij stond nu veertien weken met zijn zomerhit op nummer één in de Mega Top 100, die andere hitlijst. Daarmee ging hij over Dromen Zijn Bedrog heen, de hit van Marco Borsato die dertien weken onafgebroken de hitlijst had aangevoerd. Que Si, Que No deed het dus fantastisch, en niet alleen in Nederland. Het scoorde ook in België, Spanje en Israël. Er werden zo’n tweehonderdduizend exemplaren van de single verkocht. Uiteindelijk stond hij vijftien weken op 1 in die Mega Top 100. Welk nummer na hem op 1 kwam? Beautiful Day, van U2.
Bernal liet weten al bezig te zijn met zijn toekomst: het succes smaakte naar meer.
