Woensdag 9 februari 2000. De een was opgelucht, de ander voelde enige spijt. Maandenlang had een mogelijk vertrek van de populairste omroep uit het publieke bestel de gemoederen beroerd. En toen op deze dag uitlekte dat de VARA voorlopig afzag van een commercieel avontuur, ontving medialand dat nieuws met gemengde gevoelens.
Een samenwerking met SBS6 en NET5 was niet haalbaar, vertelde VARA-directeur Vera Keur vervolgens teleurgesteld. Ze pinkte zelfs een traantje weg, volgens de voorpagina van De Volkskrant. Ze zag weinig heil in de nieuwe plannen voor de publieke omroep, met onder meer een verregaande netprofilering met op Nederland 1 levensbeschouwelijke programma’s, op Nederland 2 familieprogramma’s en op Nederland 3 cultuur en informatie. Programma’s van een omroep als de VARA konden voortaan op alle drie de zenders terechtkomen. Herkenbare profielen dus, om zo de concurrentie aan te kunnen gaan met de populaire commerciële zenders.
De VARA, ik keek er graag naar in die periode. Het was een tijd waarin streamingsdiensten nog niet bestonden. Programma’s terugkijken kon alleen als je ze op video opgenomen had. Er waren heerlijke programma’s in die tijd. Kopspijkers (hier een aflevering), Oppassen, Kassa, Het Lagerhuis, De wereld van Boudewijn Büch en Jules Unlimited. Iconen als Sonja Barend, Paul Witteman, Paul de Leeuw en Henk Spaan. Goede tijden.
Ander nieuws. In de vertrekhal van Schiphol werd een monument voor vermiste kinderen onthuld. Miljoenen passanten konden zo voortaan een moment stilstaan bij het lot van verdwenen kinderen. Het monument bestond uit vier kleurige panelen met de silhouetten en namen van vier vermiste kinderen. Zo was Liam (2) afgebeeld, die in 1996 buiten speelde en nooit meer terugkwam. De Egyptische vader van de zesjarige Chantal ontvoerde haar in 1995. Jair (7) speelde datzelfde jaar op het strand van Monster en verdween daarna spoorloos. Van Cheryl (7) is sinds 1986 nooit meer iets vernomen, nadat ze ging kijken of een vriendinnetje thuis was.
Leerlingen van de Augustinusschool in Hilversum hebben het kunstwerk vorig schooljaar gemaakt. Het initiatief kwam van het TROS-programma Vermist en van de Stichting Missing.
