Vrijdag 30 juni 2000. The Day After. Nederland likte haar wonden. Over twee dagen was de finale van het EK en Oranje speelde niet mee. Er was niet eens een troostfinale om de derde plaats, het was klaar. De spelers konden uitwaaieren naar vakantie-adresjes. Het seizoen zat erop. Bondscoach Rijkaard sprak nog een keer het journaille toe bij het spelershotel in Hoenderloo. Hij zat er aangeslagen bij.
Tijdens het rockfestival van Roskilde, in Denemarken, kwamen negen mensen om het leven. Het drama voltrok zich tijdens het optreden van Pearl Jam. Zij begonnen te spelen en het publiek drong massaal naar voren, volgens sommigen omdat de geluidsinstallatie achter op het veld niet optimaal had gewerkt. Maar omdat het in Roskilde de hele dag had geregend, was de grond drassig geworden. Daardoor gleden verschillende mensen uit. Zij werden vertrapt of stikten. Naast de negen doden waren er ook tientallen gewonden. Het betrof een heel vervelend ongeluk, concludeerden onderzoekers uiteindelijk, en geen overtreding van de veiligheidsvoorschriften. Een strafrechtelijke vervolging bleef daarom uit.
Volgens de politie was het publiek al de hele dag baldadig geweest, mede onder invloed van alcohol en/of drugs. Maar volgens een van de bewakers had de organisatie te lang gewacht met het stopzetten van de muziek. Toen Pearl Jam het optreden staakte, was het voor negen fans te laat. Bizar: hoewel er niet meer werd opgetreden op het bewuste podium, ging op andere podia het festival gewoon door. Dat ging te ver voor Oasis en Pet Shop Boys. Zij cancelden hun optredens en de organisastie betichtte hen vervolgens van contractbreuk.
In Congo vierde men veertig jaar onafhankelijkheid. Vier uur lang trok er een parade voorbij aan de president, Laurent Kabila. Voor de inwoners van het door burgeroorlog en buitenlandse invasies geteisterde land was er echter nauwelijks aanleiding tot feesten. Het was één groot slagveld, schreef een krant. Nadat in 1997 een dictator was verdreven, leek de weg open te liggen voor hervorming en economische groei. Het liep anders. Congo viel uiteen in een kluwen van elkaar bestrijdende legers, milities en rebellenbendes. Neem de strijd deze maand in de diamantrijke streek rond de stad Kisangani. Een week lang bestookte men de stad met een regen van mortiergranaten. Meer dan vijfhonderd inwoners kwamen om en de stad raakte zwaar beschadigd. Naar schatting stierven er in Congo dagelijks meer dan 2.500 inwoners als gevolg van het geweld. En een einde was niet in zicht.
De Nederlandse economie groeide in 2000 nog harder dan was verwacht, met name door de toename van de wereldhandel. Het Centraal Planbureau (CPB) stelde de groeicijfers opnieuw bij, van 4 procent naar 4,5 procent in 2000 en van 3,5 naar 4 procent in 2001. Een half procent groei leverde ruim vier miljard gulden op. Deze bedroeg in 1999 ruim 5 procent, nu verwachtte het CPB een groei van 10 procent. De inflatie steeg in 2000 naar 2,5 procent; voor 2001 raamden economen 3,5 procent.
Scholen en zorginstellingen zouden nog in de zomer van 2000 extra geld krijgen voor maatregelen om de werkdruk van het personeel te verlichten. Het ging om een bedrag van 335 miljoen gulden.
Na weken van massahysterie werden in Guatemala twee mannen met een injectie geëxecuteerd. De executie was live op televisie en werd vele malen herhaald. De veroordeelden Luis Cetin (38) en Tomas Cerrarte Hernandez (39) lagen op de kruisvormige executietafel ruim negen minuten te stuiptrekken voordat ze overleden. De media in Guatemala waren wekenlang in de ban van de wraak van Los Pasaco, de kidnap-bende waarvan het duo lid was. President Alfonso Portillo stuurde na dreigementen zijn familie naar Canada, andere prominente families volgden zijn voorbeeld. De gevangenis waarin de veroordeelden zich bevonden, werd door het leger omsingeld na tips over een massale ontsnapping. Ook gonsde het van de geruchten over bomaanslagen.
Het gerechtshof in Den Haag sprak de voormalige Surinaamse legerleider Desi Bouterse vrij op zes van de zeven ten laste gelegde feiten. Hij werd wegens cocaïnesmokkel in hoger beroep veroordeeld tot elf jaar gevangenisstraf. Eerder had Bouterse van de rechtbank in Den Haag zestien jaar cel en 4,6 miljoen gulden boete gekregen. Bouterse diende bij de Nederlandse Staat een schadeclaim in van 20 tot 40 miljoen wegens ‘jarenlange beperking van de bewegingsvrijheid’.