Zondag 25 juni 2000. Een zeldzaam machtsvertoon. Wat een dag. Wat een iconische wedstrijd. Nederland won in de kwartfinale van het EK in eigen land met maar liefst 6-1 van Joegoslavië. Dat was dezelfde tegenstander waar ze op het WK van 1998 nog maar net van wisten te winnen. Nu was er een galavoorstelling, met daarbij drie goals voor Patrick Kluivert. Nooit eerder maakte een landenteam op een Europees kampioenschap zes doelpunten.
Nadat met name Dennis Bergkamp en Edgar Davids goede kansen misten, bedienden de twee spelers Patrick Kluivert, die beide voorzetten resoluut afrondde. Vlak na rust volgden nog twee doelpunten van Kluivert, na voorzetten van Paul Bosvelt en Boudewijn Zenden. Later werd het derde doelpunt door de UEFA gezien als een eigen doelpunt van Dejan Govedarica. Nadat eerder Philip Cocu op de lat schoot, voerde Marc Overmars met twee treffers de score op naar 6-0. Een tegentreffer van Savo Milošević zorgde ervoor dat hij samen met Patrick Kluivert de topscorerslijst aanvoerde. Vooral Bergkamp, die na dit EK wilde stoppen als international, kon zich dit keer onderscheiden. Maar eigenlijk is het noemen van een individu niet netjes bij zo’n succes van het collectief.
Oranje, daar ging het vandaag om in Nederland. Drie mannen in Roermond namen dat iets te letterlijk. Ze verfden de hele straat oranje en werden door de politie opgepakt.
Later op de avond werd ook nog de laatste kwartfinale gespeeld. Spanje-Frankrijk werd 1-2. Mendieta scoorde voor de Spanjaarden, namens de Fransen troffen Zidane en Djorkaeff doel. Eerder plaatsten Italië en Portugal zich al voor de halve finales.
Leuk, die 6-1 tegen Joegoslavië. Maar die zou weinig waarde hebben als Oranje in de halve finale roemloos zou worden uitgeschakeld door Italië, zo schreef NRC Handelsblad.
In Zimbabwe leverden de parlementsverkiezingen ondanks intimidaties vooraf toch stemmenwinst op voor de oppositie. Een politieke aardverschuiving in het autoritair geregeerde land: de Beweging voor Democratische Verandering behaalde in één klap 57 van de 120 verkiesbare zetels. De zittende ZANU-PF behield echter een comfortabele meerderheid doordat president Robert Mugabe volgens de grondwet zelf dertig parlementsleden mocht aanwijzen. Aan de situatie in Zimbabwe veranderde dus weinig; het bleef onrustig. De Europese Unie velde een vernietigend oordeel over de organisatie van de parlementsverkiezingen. De EU sprak over ondoorzichtigheid, intimidatie en obstructie.
Het NK Wielrennen stond vandaag ook op het programma. Leon van Bon (28) zette in Gulpen na ruim tweehonderd kilometer koersen de kroon op het werk van de oppermachtige Rabobank-ploeg. Vrijwel de hele middag dicteerden zij het NK. Van Bon kende een moeilijk jaar; dit was een uitstekende prestatie. Hij zag de bui al wel hangen. Zijn zilveren medaille op Olympische Spelen van 1992 in Barcelona kreeg destijds in de maandagkranten weinig aandacht, omdat na hem Ellen van Langen goud veroverde op de 800 meter. Nu wist hij dat zijn prestatie in de schaduw zou komen te staan van het resultaat van het Nederlands voetbalelftal.
Michael Boogaard, kopman van de Raboploeg, moest de strijd al na drie kwartier staken vanwege een spierblessure. De Tour de France, die over een week zou beginnen, kwam voor hem echter niet in gevaar.
Met de Australiër Patrick Rafter en het Zwitserse lachebekje Martina Hingis kreeg het tennistoernooi in Rosmalen de gewenste winnaars. Het evenement, het opwarmertje voor Wimbledon, werd opnieuw geteisterd door regen. Dat waren ze inmiddels helaas gewend in Brabant.
