Vrijdag 11 augustus 2000. Een Nederlandse touroperator onderwierp zijn chauffeurs onaangekondigd aan alcoholcontroles. Hoe het afliep schreef weekblad Panorama niet in zijn jaaroverzicht. Komkommertijd.
Toch gebeurde er ook iets interessants. Op het strand van Zandvoort werden niet ontplofte granaten, bommen en mijnen uit de Tweede Wereldoorlog gevonden. Driehonderd vakantiehuisjes werden ontruimd, strandpaviljoen Riche werd gesloten, alle aanwezige zonaanbidders konden naar huis en een groot stuk strand werd afgesloten. Het ging om een strook van ongeveer achthonderd meter lang, aan de Noorder Boulevard.
Eind juli vond een jongen op het strand enkele handgranaten en aanvankelijk was maar een klein deel van het strand afgesloten. Gaandeweg bleek op het strand echter meer munitie te liggen dan verwacht. Er werd op deze vrijdag zelfs een achttienponds-antitankmijn gevonden, die vervolgens op een afgelegen strand tot ontploffing werd gebracht. De burgemeester van Zandvoort besloot daarop een nieuwe noodverordening uit te vaardigen om een groter gebied te kunnen ontruimen.
Alle explosieven waren afkomstig uit een zogeheten springput. Die hadden de geallieerden na de overwinning gegraven en gevuld met ongebruikte munitie, met het doel deze te vernietigen. Na de ontploffing kwamen resten en gave stukken munitie in de omgeving van de springput terecht. Zand verhulde de munitie, maar in de loop der jaren werd er steeds meer naar de oppervlakte gewoeld door onder meer de getijden en de wind. En daar hadden de mensen, die na een natte en kille maand juli eindelijk konden genieten van het strand, dus behoorlijk veel last van. Het voorzichtig afgraven van het zand en het opblazen zou uiteindelijk nog maanden in beslag nemen.
Foto: Elekes Andor
